Uwielbiam piegi, zwłaszcza, że jeden z moich synów ma białą jak mleko karnację, kasztanowe włosy, ciemne oczy i całą twarz pokrytą w piegach. Po prostu kocham taki typ urody!

Nie mniej jednak ciemniejsze przebarwienia wokół ust, na czole oraz plamy na rękach nie wyglądają już tak fajnie. Sama podczas ciąży (notabene właśnie z pieguskiem) miałam mało atrakcyjny wąsik i wielką rozlaną plamę na czole, która zdecydowanie nie poprawiała mi samopoczucia. Dlatego też doskonale rozumiem frustracje klientek, zmęczonych nieustanną  walką z ciągle powracającymi przebarwieniami oraz odbarwieniami, które przychodzą i wołają o pomoc.

A walka ta niestety do łatwych nie należy. Nie mniej jednak działając systematycznie i wielokierunkowo możemy również w tym obszarze osiągną sukces!           

Co to są przebarwienia i jak powstają?

Przebarwienia, czyli ciemniejsze plamy na skórze powstają w wyniku zaburzonej pracy melanocytów. Komórki te, umieszczone w naskórku odpowiedzialne są za produkcję barwnika skóry -  melaniny i tym samym ochronę przed promieniowaniem  UV. Na skutek wielu różnych czynników dochodzi w niektórych miejscach do zwiększenia ich liczby lub aktywności, czego konsekwencją jest pojawienie się na skórze przebarwień.  

Analizując proces powstawania barwnika w naszej skórze, jego złożoność oraz liczbę czynników modyfikujących ich wzajemny wpływ, można dojść do wniosku, iż prawie niemożliwe jest wyeliminowanie lub kontrolowanie wszystkich. Najczęściej pojawienie się przebarwienia na skórze jest wynikiem działania kilku czynników jednocześnie, a samych przyczyn ich powstawania jak widzimy jest bardzo dużo.

Przyczyn powstawania przebarwień jest bardzo dużo i między innymi dlatego  tak trudne jest je usunąć.  Do najważniejszych należą:

• Promieniowanie słoneczne;
• Choroby ogólnoustrojowe – nerek, wątroby, tarczycy, cukrzyca, zaburzenia metaboliczne;
• Działanie substancji fitoalergizujących znajdujących się w lekach , suplemetach diety, kosmetykach, perfumach, mydłach;
• Stosowanie niektórych leków, tj. antybiotyków (np. tetracykliny, często stosowane w leczeniu trądziku), NLPZ (ibuprofen, ketoprofen, aspiryna), leków przeciwdepresyjnych (zwłaszcza przeciwlękowych), diuretyków, środków antykoncepcyjnych;
• Zmiany w zakresie gospodarki hormonalnej: ciąża, doustna antykoncepcja, okres menopauzy, zastępcza terapia hormonalna;
• Przewlekły stan zapalny skóry - najczęściej w miejscach zmian trądzikowych;
• Ekspozycja na słońce po intensywnych zabiegach kosmetycznych lub dermatologicznych: stosowaniu kuracji przeciwtrądzikowej, zabiegach dermatologii estetycznej, złuszczaniu peelingami chemicznymi, mikrodermabrazji.

Analizując proces powstawania barwnika w naszej skórze, jego złożoność oraz liczbę czynników modyfikujących ich wzajemny wpływ, można dojść do wniosku, iż prawie niemożliwe jest wyeliminowanie lub kontrolowanie wszystkich. Najczęściej pojawienie się przebarwienia na skórze jest wynikiem działania kilku czynników jednocześnie, a samych przyczyn ich powstawania jak widzimy jest bardzo dużo.

Należy zatem podjąć działania ukierunkowane na usunięcie już powstałej zmiany i działania zapobiegające ich powstawaniu.

O rodzajach przebarwień, zasadach leczenia i profilaktyki znajdziesz tutaj